Een vaderlijk advies

Terwijl in Egypte geschiedenis werd geschreven, viel er ook in Nederland historie te noteren al was die eerder curieus dan indrukwekkend. Aangezien ik die dagen bezig was naar Cairo af te reizen, bekeek ik pas gisteren het tv programma waarin de Nederlandse Vereniging voor Journalisten ons adviseerde daar weg te blijven. Een vakbond die zijn leden spontaan afraadt om hun werk te doen? Dat was bij mijn weten nog nooit vertoond. Nadat ik weer had plaatsgenomen op de stoel waar ik zojuist van afgerold was, begreep ik na enig verder lezen dat dit advies op een misverstand berustte. Het was bedoeld om journalisten duidelijk te maken dat ze niet naar een picknick, maar naar een levensgevaarlijke revolutie gingen. Vooral onervaren freelancers hadden die vaderlijke waarschuwing nodig. Als overtuigd freelancer voelde ik mij geroepen te reageren. Er zijn immers heel wat situaties waarin redacties moeten terugvallen op de vrijbuiters in het vak omdat de collega’s in vaste dienst huiswaarts keren. Ik moest denken aan Annie M.G. Schmidt die ooit tegen kinderen gezegd zou hebben: “Luister vooral niet naar je ouders, dan komt het allemaal goed.”