maandag 14 maart 2011

Een vaderlijk advies

Terwijl in Egypte geschiedenis werd geschreven, viel er ook in Nederland historie te noteren al was die eerder curieus dan indrukwekkend. Aangezien ik die dagen bezig was naar Cairo af te reizen, bekeek ik pas gisteren het tv programma waarin de Nederlandse Vereniging voor Journalisten ons adviseerde daar weg te blijven. Een vakbond die zijn leden spontaan afraadt om hun werk te doen? Dat was bij mijn weten nog nooit vertoond. Nadat ik weer had plaatsgenomen op de stoel waar ik zojuist van afgerold was, begreep ik na enig verder lezen dat dit advies op een misverstand berustte. Het was bedoeld om journalisten duidelijk te maken dat ze niet naar een picknick, maar naar een levensgevaarlijke revolutie gingen. Vooral onervaren freelancers hadden die vaderlijke waarschuwing nodig. Als overtuigd freelancer voelde ik mij geroepen te reageren. Er zijn immers heel wat situaties waarin redacties moeten terugvallen op de vrijbuiters in het vak omdat de collega’s in vaste dienst huiswaarts keren. Ik moest denken aan Annie M.G. Schmidt die ooit tegen kinderen gezegd zou hebben: “Luister vooral niet naar je ouders, dan komt het allemaal goed.”

woensdag 2 maart 2011

De nieuwe mode van de generaal


Onderweg van Cairo naar Amsterdam ontving ik het volgende berichtje van een vriendin die behalve een grote interesse in internationale politiek ook een ongeĆ«venaard gevoel voor humor heeft: “Als je het plein voor je huis straks te leeg vindt, wil ik wel even komen demonstreren.”
Ik twijfelde er niet aan dat ze genoeg spandoekteksten over ons malle land in voorraad had, maar eerlijk gezegd zie ik dat hele Amstelveld niet eens. Behalve in Egypte en omstreken zijn mijn gedachten in Birma, waar hetzelfde verlangen naar een menswaardig bestaan met zo veel geweld beantwoord werd.
Zou senior general Than Shwe inmiddels ongemakkelijk schuiven op de troon waar hij zichzelf met demonstratiebestendige lijm op vast geplakt had? Birmezen speculeren daar met hernieuwd fanatisme over omdat hij onlangs in een vrouwenlongyi (sarong) op de staatstelevisie verscheen. Op advies van een astroloog zou hij met die dracht de invloed van Aung San Suu Kyi willen keren.
Kipling zei het al: “Dit is Birma en het zal tamelijk anders zijn dan alle andere landen die u kent.”