Daar stond hij dan opeens: mijn Syrische collega. "Het was genoeg," zei hij over het bestaan dat hij achterliet. "Geloof me, echt genoeg."
Daarna volgde bij koffie en Hollandse appelcake het verhaal over een reis die geen mens zou moeten maken.
Toen was het mijn beurt om genoeg te zeggen, ook al had ik dat de afgelopen jaren al zo vaak gezegd.
